اسامی و کلمات و اصطلاحات و همچنین ضرب المثل هایی هستند که در یک دوره رواج داشته و به کار می رفته اند و کم کم دیگر کسی آنها را به کار نمی برد و رو به انقراض می روند به شکلی که شاید نسل بعدی اصلا آنها را نشنیده و معنی آن را نداند مگر اینکه در فرهنگ لغت و متنی باآن مواجه شده باشد.
اما پرسه در اینگونه لغات و کلمات بد هم نیست شاید کاربردهای جدیدتری بیابند و لااقل با آن آشنا شد باید توجه نمود که این لغات جزو هویت ما هم محسوب می شوند با چند نمونه از آنها آشنا می شویم
اورچین: پله، راه پله
سوک: زاویه، گوشه، حتی اطاقهای انتهای خانه ها را اطاق سوکی می گفتند
پسین: بعد از ظهر، عصر
گالش: کفش
دایی زه: خاله، خواهر مادر
سیاهه: صورت حساب، لیست، فاکتور
پشته: آنچه بر هم تلمبار شده مثلا چوبهای خشک درختان را می بریدند و روی هم می چیدند و نخی به دور آن می بستند و حمل می کردند که به آن پشته چوب می گفتند و یا اصطلاحاً می گفتند چوبها را پشته کن
چاره: وسیله ای که هم اکنون هم در بقالی ها می بینیم و برای برداشتن اجناس مثل حبوبات بکار می رود.
چمبره: دایره ای از حصیر و اجناس دیگر که کاربردهای متفاوتی داشته مثلا از تیرهایی که وسط ایوان خانه ها بوده آویزان می شده و روی آن ظروف مواد غذایی را می گذاشتند در ادبیات و عرفا هم مفهوم خاص خود را دارد و معنی دایره و گرد هم جمع شدن می دهد.
قاشوه: وسیله ای دندانه دار که با آن پوست مثلا گاو را تیمار می دادند
هشتی: محوطه ای که در ورودی ساختمان ها که چند ضلعی (هشت ضلعی) بود و معمولا مراجعه کنندگان به منازل افراد در آن محوطه منتظر اهل خانه می ماندند.
شما هم می توانید کلماتی را که سراغ دارید پی نویس این مطلب بفرمایید.
نظرات
اندشتی: زیر پایی کوچکی که قنداق بچه را روی آن عوض میکردند که قالی نجس نشود
خرند:حیاط
لینک RSS این نظر